«Sculpture les amoureux»
Historique
Après la construction du Ring Ouest (1970 & 1977-78), l’aménagement des terrains vagues, entre l’avenue Marius Renard et le boulevard Maurice Carême, crée un parc dessiné et structuré (1977-78 à 80). C’est à ces dates que quelques ouvriers imaginèrent de construire un socle en pierres (matériel de récupération) surplombé d’une pierre de sable.
Cette pierre de sable avait la propriété d’être percée de deux trous. Très vite des promeneurs en âge d’être amoureux se l'approprièrent pour s’y embrasser se trouvant chacun de part et d’autre. Une plaquette posée sur celle-ci donna rapidement un nom à celle-ci: «La pierre des amoureux». Malheureusement, fin des années 90, la pierre disparut et il ne subsista que le socle.
Origine du projet
Dans les années 2010, un enseignant de l’IMMI (Paul Vanwelde) participa avec les élèves à des concours de projets organisés par la «Politique des Grandes Villes», les «Enveloppes de quartiers» et le soutien de la commune d'Anderlecht. Ces projets devaient être participatifs, créatifs et embellir la commune. Cinq années de suite, les classes de sciences humaines et de géographie furent lauréats. Pour leur dernière participation, les élèves proposèrent de créer une sculpture pour remplacer «la pierre des amoureux» disparue en récupérant ainsi le socle abandonné.
La description de l’œuvre
Il s’agit d’un double quasi-cercle (100 cm de diamètre) en forme de V (comme les ailes déployées d’un papillon). Le bas des cercles est greffé dans le béton posé sur le socle.
- L’aile droite perpendiculaire au socle est une plaque ferme en acier composée de trois trous (respectivement 20cm-10cm-5cm) : au centre : «soleil» / en haut à 14h «terre» / à 22h par rapport à la «terre» «lune».
- 4 fentes de 30 cm dessinent sur le cercle le Nord, le Sud, l'Est et l'Ouest.
- L’aile gauche est dans un angle de 30°, même plaque ferme avec un fin quadrillage gravé et non percé, qui permet de voir l’évolution du point lumineux passant à travers les trous et les fentes sur l’aile droite au fur et à mesure des heures et des saisons.
L’aile est posée strictement selon l'axe Sud-Nord de manière à ce que le rayon lumineux, entre le lever et midi, passe au travers de l'orifice sur le quadrillage et que l'absence d'ombre, notamment à l'heure de midi astronomique le jour du solstice d'été, ait tout son sens.
Cette nouvelle œuvre circulaire rappelle l’œuvre précédente au même endroit et justifie un nom comparable : «Sculpture des amoureux» en lieu et place de «la pierre des amoureux». Vue sous un certain angle, l’œuvre peut être perçue comme un cœur.
Inauguration : novembre 2014
Conception : Paul Bienbon
Réalisation : Eric Mercenier
“Beeld der geliefden”
Historiek
Na de aanleg van de westelijke ring (1970 & 1977-’78), leidt de inrichting van de braakliggende terreinen tussen de Marius Renardlaan en de Maurice Carêmelaan tot een strak ontworpen park (1977-’78 tot 1980). Op dat tijdstip bouwden een aantal arbeiders een stenen sokkel met recuperatiemateriaal, waarop een zandsteen prijkte.
Kenmerkend voor deze steen waren twee grote gaten. Al gauw begonnen verliefde koppeltjes zich door deze gaten te omhelzen. Niet veel later bracht iemand op de steen een plaatje aan met de tekst: “Steen der geliefden”. Helaas verdween de steen aan het eind van de jaren ‘90 en bleef alleen de sokkel over.
Ontstaan van het project
Sinds de jaren 2010, nam een leerkracht van het IMMI (Paul Vanwelde) met de steun van de gemeente Anderlecht en samen met zijn leerlingen deel aan een wedstrijd van het Grootstedenbeleid, de Wijkenveloppen. Hun projecten moesten een participatieve en creatieve inslag hebben en bovendien de gemeente verfraaien. Gedurende vijf opeenvolgende jaren waren de leerlingen menswetenschappen en aardrijkskunde laureaat. Bij hun laatste deelname stelden de leerlingen voor een beeldhouwwerk te creëren om de “Steen der geliefden” te vervangen. Hierbij moest de sokkel behouden blijven.
Beschrijving van het beeld
Het gaat om een dubbele cirkel met een doorsnede van 100 cm in V-vorm, die op de vleugels van een vlinder lijkt. De onderkant van de cirkels rust op het beton dat op de sokkel werd gegoten.
- De rechtervleugel staat loodrecht op de sokkel en bestaat uit een stalen plaat met drie gaten (respectievelijk 20cm, 10cm en 5cm), met in het midden: de “zon”, bovenaan op 14u de “aarde” en op 22u ten opzichte van de “aarde”, de “maan”.
- 4 spleten van 30 cm geven op de cirkel het noorden, het zuiden, het oosten en het westen aan.
- De linkervleugel vertoont een hoek van 30° en bestaat uit dezelfde stalen plaat met een fijn gegraveerd raster. Door de gaten en spleten kan met in functie van het uur en het seizoen de evolutie van het lichtpunt aanschouwen.
De vleugel werd nauwkeurig op de noord-zuidas geplaatst zodat de lichtstraal, tussen de zonsopgang en de middag, door de opening van het raster priemt. Op de dag van de zomerzonnewende is er op het astronomische middaguur geen enkele schaduw te bespeuren.
Dit nieuwe cirkelvormige kunstwerk verwijst naar het vorige werk op deze plek en rechtvaardigt de gelijkaardige naam: “Beeld der geliefden” in plaats van “Steen der geliefden”. Vanuit een bepaalde invalshoek lijkt het beeld op een hart.
Inhuldiging: november 2014
Ontwerp : Paul Bienbon
Realisatie: Eric Mercenier