Amelia Malfait Lakhtara (°1995, Brussel) is theatermaker en -speler, decorbouwer, knutselaar en dromer. Na enkele omzwervingen aan de Ugent in de richtingen geschiedenis, Arabisch en filosofie, vindt ze haar thuis en passie in het theatermaken en -spelen. In 2021 behaalt ze haar masterdiploma Drama-Regie aan het RITCS. Daarnaast geeft ze theaterworkshops aan jongeren in Bronks en startte ze in oktober 2023 een collectief met andere kunstenaars, CaddyForPalestine, waarmee ze het verzet wil ondersteunen met thee, koffie en sociaal-artistiek werk.
De afgelopen jaren werkte ze samen met Renée Goethijn, Benjamin Verdonck, K.A.K., TransfoCollect Michiel Soete, Rachid Laachir, en anderen aan voorstellingen en installaties als regisseur, theatermaker, speler, dramaturg en vormgever. Als Ketje uit Brussel werd ze tijdens haar kinderjaren verliefd op het surrealisme, een stroming, sfeer en gevoelswereld die ze in elk project tot leven wil roepen.
Ze gaat steevast bricolerend te werk en verkent de grenzen tussen theater en beeldende kunsten door voornamelijk performatieve installaties te bouwen, associatieve droombeelden op scène te brengen via bricolage-technieken en scenografie te benaderen als medespeler. Al jaren is ze gefascineerd door de werking en vormen die schimmels kunnen aannemen, de manier waarop schimmels communiceren als één groot web, en probeert ze een spelmatige vertaalslag hiervan te maken.
Naast haar liefde voor schimmels gaat haar interesse naar droomduiding. Op scène probeert ze theatraal de logica van de droom tot leven te brengen. Tijdens haar theateropleiding ontwikkelde ze een manier van werken gebaseerd op Junk Yards, rommelspeeltuinen die Carl Theodor Sorensen ontwierp in 1943. Door als theatermaker zelf gekozen rommel te verzamelen en spelers vrij daarin te laten spelen, ontwikkelt ze een geïnspireerde werkmethode. De gekozen rommel bestaat voornamelijk uit gerecycleerde materialen, schimmels, algen, afval en voedsel. Op die manier staat het maken van een voorstelling via rommelspeeltuinen gelijk aan het her-activeren van wat als dood materiaal wordt beschouwd.
Voor deze residentie stelt ze een louter beeldend project voor, getiteld: IT TAKES A MUSCLE TO FALL IN LOVE.
De afgelopen jaren werkte ze samen met Renée Goethijn, Benjamin Verdonck, K.A.K., TransfoCollect Michiel Soete, Rachid Laachir, en anderen aan voorstellingen en installaties als regisseur, theatermaker, speler, dramaturg en vormgever. Als Ketje uit Brussel werd ze tijdens haar kinderjaren verliefd op het surrealisme, een stroming, sfeer en gevoelswereld die ze in elk project tot leven wil roepen.
Ze gaat steevast bricolerend te werk en verkent de grenzen tussen theater en beeldende kunsten door voornamelijk performatieve installaties te bouwen, associatieve droombeelden op scène te brengen via bricolage-technieken en scenografie te benaderen als medespeler. Al jaren is ze gefascineerd door de werking en vormen die schimmels kunnen aannemen, de manier waarop schimmels communiceren als één groot web, en probeert ze een spelmatige vertaalslag hiervan te maken.
Naast haar liefde voor schimmels gaat haar interesse naar droomduiding. Op scène probeert ze theatraal de logica van de droom tot leven te brengen. Tijdens haar theateropleiding ontwikkelde ze een manier van werken gebaseerd op Junk Yards, rommelspeeltuinen die Carl Theodor Sorensen ontwierp in 1943. Door als theatermaker zelf gekozen rommel te verzamelen en spelers vrij daarin te laten spelen, ontwikkelt ze een geïnspireerde werkmethode. De gekozen rommel bestaat voornamelijk uit gerecycleerde materialen, schimmels, algen, afval en voedsel. Op die manier staat het maken van een voorstelling via rommelspeeltuinen gelijk aan het her-activeren van wat als dood materiaal wordt beschouwd.
Voor deze residentie stelt ze een louter beeldend project voor, getiteld: IT TAKES A MUSCLE TO FALL IN LOVE.
Zinnema
Adres
Veeweidestraat 24 26
Code postal
1070
Ville
Anderlecht
E-mail
welkom@zinnema.be
Page web
Andere data
- 2025-02-21 09:30:00 UTC
