The Rise

Averno, een kratermeer in Italië en titel van een dichtbundel van Louise Glück, werd vroeger beschouwd als de toegangspoort tot de onderwereld. Geïnspireerd door de poëzie van Glück, waar het meer een poreus membraan wordt en de werelden van de levenden en de doden met elkaar verbonden worden, creëren Michiel Vandevelde en Eva Reiter The Rise. In dit stuk wordt, dankzij nieuw geconstrueerde, zelfontwikkelde instrumenten en de gebaren van de jonge dove performer Ruben Grandits, de grens tussen geluid en beweging fragiel gemaakt en de fantasie van een pure, onbemiddelde taal onderuit gehaald.

 

Averno, een kratermeer in Italië, zou de toegangspoort tot de onderwereld zijn. In de gelijknamige bundel van de Nobelprijswinnende dichteres Louise Glück worden de werelden van de levenden en de doden met elkaar verbonden. Er vindt een wisselwerking plaats en het meer wordt een poreus membraan. Choreograaf Michiel Vandevelde en componist Eva Reiter werden geïnspireerd door de poëzie van Glück om The Rise te creëren, een stuk dat gebruik maakt van nieuw geconstrueerde, door Reiter ontwikkelde instrumenten om een eigen uitwisseling in gang te zetten. Hier wordt niet de grens tussen leven en dood fragiel, maar die tussen geluid en beweging. Het verhaal wordt verteld door Ruben Grandits, een jonge dove performer, wiens handen zijn uitgerust met sensoren die zijn bewegingen omzetten in geluid. Vier muzikanten met zelfontwikkelde instrumenten en zangeres Lore Binon werken met de geluiden die ontstaan. Deze worden vervolgens terug vertaald in gebaren door vier dansers, waardoor het stuk toegankelijk wordt voor dove mensen. Deze ketting van echo's vormt een koor dat, door zijn rol als 'homogene' groep, zichzelf opwerpt als een nieuwe gemeenschap.Deze gemeenschap staat echter niet op eenduidigheid. In het onvermogen om taaltekens en gebaren te begrijpen, omarmt ze polysemie en vertegenwoordigt ze de verschillende gezichtspunten van waaruit begrip tot stand komt. Zo vervaagt de grens tussen geluid en beweging en wordt de fantasie van een pure, onbemiddelde taal onderuit gehaald. • Michiel Vandevelde begon zijn danscarrière op jonge leeftijd bij het Leuvense gezelschap fABULEUS. Sinds zijn afstuderen aan P.A.R.T.S. in 2012 bouwt hij een praktijk uit als choreograaf, curator en schrijver. De rode draad doorheen deze praktijken is een politiek en artistiek activisme. Ongeveer al zijn werk was bij ons te zien en van 2017 tot 2021 was Michiel Vandevelde ook artist-in-residence in Kaaitheater.• Ictus is een Brussels, veelzijdig ensemble van creatieve muzikanten, toegewijd aan experimentele muziek in de breedste zin van het woord. Sinds 1994 deelt en versterkt Ictus actuele vragen over de toekomst van hedendaagse muziek.