Eileen Cohen Süssholz - 'Omnia Vanitas'


Ons museum stelt keramieken werken voor van de kunstenares. In dit museum vormen de werken als het ware een « tête-à-tête » met een antiek schilderij, een heterocliet meubelstuk, een gotisch beeldhouwwerk of een 16de eeuws boek. Ze stellen op ironische en afstandelijke wijze thema’s als de geneugten van het leven en de dood in vraag die ieder mens principieel bezighouden.

 

Een gootpijp, een snorkel, een haardroger en een mes zijn slechts een paar alledaagse voorwerpen die gelinkt kunnen worden aan de symbolische attributen op traditionele stillevens. Deze reeks keramieken werken ontleent zijn titel (Omnia vanitas) dan ook aan het genre vanitas stilleven van de Renaissance waarbij verwezen wordt naar christelijke begrippen zoals de nietigheid van aardse goederen, de zinloosheid van aardse geneugten en de vergankelijkheid van het leven. Bij Eileens keramieken werken worden we als het ware met onze neus gedrukt op het ‘memento mori’ (denk eraan dat je eens zult sterven), dat staat ingeschreven op de kant van het leven … . Zowel de kunstenares als de toeschouwer zou zich hierbij gerechtvaardigd moeten voelen om van deze uitgebeelde aardse goederen te genieten, zelfs al zijn ze futiel. Het materiaal van de beelden, keramiek, een bij uitstek broos materiaal – bijna zoals botten en het menselijke skelet – verwijst tevens naar de dood. Maar anderzijds vormen het iconografisch vocabularium en het glanzend glazuur een vrolijk contrast met het aangekondigde thema. Al zijn de objecten altijd meteen herkenbaar, toch zijn hun statuut, waarde, esthetiek en betekenis in de wereld van vandaag zeer disparaat. Enerzijds worden ze geassocieerd met het ‘memento mori’, maar anderzijds worden ze onttrokken aan hun oorspronkelijke contekst om dan vervolgens deel uit te maken van een œuvre dat op zijn beurt weer een symbool kan worden, zelfs al weet men niet precies waarvoor. Verenigd en versmolten in materie en kleur herleven ze zo opnieuw in composities van een excentrieke en opzichtige esthetiek, waarbij parodie en ironie de boventoon voeren. Al put de kunstenares haar inspiratie uit de poëzie en de literatuur, zoals sommige titels aangeven, toch stelt ze ons voor om geen specifieke betekenis of interpretatie aan haar werken te geven, maar de vrije loop te laten aan dat wat deze tegenstrijdigheid in ons los kan maken.

Andere data

  • 2021-01-31 10:00:00 UTC